Basken, Dalí en treinproblemen

Alweer paar goed gevulde dagen achter de rug!

Te beginnen met vrijdag. Na de stage was het tijd voor het Baskische maal ten huize van verpleegster Maika (Maria Carmen), samen met haar man en ook nog dokter Boemo (Rafael voor de vrienden ;-) ). Ik moet zeggen, ik heb er meer van genoten dan ik op voorhand gedacht had. We kregen honderd-en-één dingen voorgeschoteld, waaronder - schrik niet - gebakken glasaaltjes (Baskische specialiteit, waarna een discussie volgde over hoe de Japanners de paling ontdekt hebben en nu de volledige wereldproductie in handen hebben, waardoor de prijzen de hoogte ingejaagd werden...maar bon, dit geheel terzijde), tonijn met ajuin en groene peper, een of andere gebakken salami, prei uit n blik in een diep bord gevuld met olijfolie en wijnazijn (beetje vreemd, niettemin toch best ok), toast met massa's look op uitgesmeerd en olijfolie en peper erover (speciaal bereide look, waardoor je niet de sterke smaak had, integendeel, een zeer zachte smaak), champignons... dit waren de voorgerechtjes!!! Het hoofgerecht bestond uit merluza a la vasca (heek op z'n Baskisch) con mariscos, heerlijk! Dit begeleid door een lekker rood wijntje en afgesloten met een dessert dat iets minder in de smaak viel... een soort yoghurt gemaakt van schapenmelk... de Spaanse keuken heeft dan toch ook z'n minpunten. Maar eindscore: zeer geslaagd!! Bedankt Maika :-)

Gisteren met Karen (Belgische) naar Figueres geweest, Dalí museum, door hem persoonlijk ontworpen en ingericht. Waanzinnig wat die man allemaal gedaan heeft, zo divers en uiteraard surrealistisch :-) Het enige jammere was de MASSA volk, pfff... ik haat het als je niet op je gemakje kan genieten van iets dat echt wel de moeite waard is. En als ik 40 min. moet wachten vooraleer binnen te kunnen gaan. En ik blijf erbij... alleen naar een museum gaan heeft voor mij net ietsje meer. De terugweg is pretty horrible geworden... Er had zich iemand voor onze trein van 16h geworpen, resultaat: lang stilstaan, wachten, wachten, uiteindelijk iedereen eraf, wachten, volgende trein op die al stampvol zat en dus nog 1,5h geklemd zitten tussen zweterige lijven in een lucht die alsmaar vochtiger werd... brrrr.... om dan uiteindelijk om 19h15 pas toe te komen in Barcelona. 3h15min over een tocht die normaal 1h30min duurt. Maar om te compenseren zijn we dan 's avonds nog eens goed uitgeweest, eindelijk eens een club gedaan... gelukkig op de guestlist geraakt via iemand die er ook bij was en dus gratuit. Leuke muziek, vele Spaanse bitches, gogo girls, wat wil een mens nog meer!

En morgen nieuwe stage, ortopedie, kijk er niet echt naar uit. Ga trouwens nog proberen om de helft van die 3 weken nog reumato te mogen doen. Maar we maken er het beste van :-)

Ik kijk al heel hard uit naar de komst van zowat half Gent (en Porto en Toulouse) volgende week! Wordt super! Nog 9 weken te gaan hier in Barcelona, de tijd vliegt wel en het zal allemaal veel te snel gaan helaas, maar stiekem tel ik ook een beetje af natuurlijk, omdat ik Bert heel hard mis...

x - Ruud